کوله گرد نابینا

نشستن کنار دیگری شبه و پشت به چراغ‌های محوطۀ بام تهران، تنها روی یکی از صندلی‌های دنج و پرت نشستم. کمی هوا به خنکی می‌زنه و ریزه نسیمی می‌وزه. آدم‌های زیادی مثل من اومدن توچال. می‌شنوم بعضیا می‌خوان صعود شبانه داشته ‌باشند و باقی هم توی…

دل من یه روز به دریا زد سلام! نمی‌دونم کی هستی و چطور این نوشته به دستت رسیده! من که بعد سال‌ها اسارت و بندگی، الان تنها توی یه ساحل ماسه‌ای روی تخته‌سنگی لبِ دریا نشستم و این نامه رو با گوشی همراهم برای تو که نمی‌شناسم، می‌نویسم.…