مجله الکترونیکی نابینایان ایران

این شماره از نسل مانا تقدیم به کارگران نابینایی که دست به دست سایر آحاد جامعه داده‌اند تا در این وانفسای گرانی‌ها و مشکلات دیگر، چرخ کُند تولید و چرخ سنگین اقتصاد خانواده‌هایشان را بچرخانند. روز کارگر را گرامی می‌داریم؛ به امید آن روز…

چه زود گذشت سالیانی دراز بر من و ما و چه زود خواهد گذشت سالیان دیگر. تقویم را یک صفحه به جلو ورق می‌زنیم و این بار با تحویل سال تازه، قرن نو را هم از او می‌ستانیم و چهاردهمین قرن هجری خورشیدی را به ید با‌کفایت بایگان تاریخ می‌سپاریم.…

اگر بخواهیم یک صدا را به عنوان نمادی برای استقلال نابینایان به حساب آوریم، بی‌تردید آن صدا چیزی نخواهد بود مگر صدای برخورد نوک عصای سفید با سطح زمین. هرچند مانا همزمان با روز جهانی هم با شما بود و با انتشار چند بسته صوتی این روز‌ها در کنار…

یاد بعضی نفرات، روشنم می‌دارد دفتر نهمین شماره را به یاد مادر همکارمان در تحریریه مانا باز می‌کنیم که هیچ کس جز مهر و لطف و صفا از او نشنید. همچنین یاد دوستی را گرامی می‌داریم که از یاران موافق بود و جامی دو سه پیش‌تر ز ما مست شد. اگر…

می‌نویسیم تا در تاریخ به یادگار از ما این بماند که در روزگاری که دیو تاریکی و پلیدی هر روز غصه و درد و گرفتاری تازه‌ای از توبره‌اش برایمان بیرون می‌کشید و در دوره‌ای که حال همه بد بود و کم آبی و قطعی‌های گاه و بی‌گاه برق و کرونای منحوس،…

زمین اگر این نوبت از گردشی را که همین چند ساعت پیش به دور خورشید شروع کرده به پایان برساند، رفاقت ما و شما هم وارد فصل سومش خواهد شد. زمستان و بهار را با شما بودیم و الحق از همراهی بی‌دریغتان بهره‌ها بردیم. شادان از این همراهی، قدم قرص…

نوروزِ فریبنده را پشت سر گذاشته‌ایم و در اول اردیبهشت ماه جلالی، دختر طبیعت را به نظاره نشسته‌ایم که هر آن با لباسی تازه، دیده‌ها را به خود می‌دوزد. همان زیبایی‌هایی که حکیم سخن سعدی را سر ذوق آورده تا برای ما گلستانی از ادب فارسی باقی…

آغاز هر مسیر، پر است از انواع پیچ و خم‌ها و اقسام سنگلاخ‌ها و گرفتاری‌ها. گذر از این دشواری‌ها ممکن نخواهد بود مگر با داشتن همراهانی هشیار و همدل. از همان‌ها که خواجه در باره‌شان گفت: «قطع این مرحله بی همرهی خضر مکن.» ما هم به تأسی از…