ماهنامه انجمن نابینایان ایران

دوازده سال است که کنشگران حوزه دسترسی‌پذیری، سومین پنجشنبه از ماه مه میلادی را «روز جهانی آگاهی‌بخشی در خصوص دسترسی‌پذیری» می‌خوانند و در این روز می‌کوشند تا برنامه‌نویس‌ها و طراحان وبسایت‌ها و نرم‌افزار‌ها را نسبت به حقوق افراد دارای…

این شماره از نسل مانا تقدیم به کارگران نابینایی که دست به دست سایر آحاد جامعه داده‌اند تا در این وانفسای گرانی‌ها و مشکلات دیگر، چرخ کُند تولید و چرخ سنگین اقتصاد خانواده‌هایشان را بچرخانند. روز کارگر را گرامی می‌داریم؛ به امید آن روز…

ما نیلوفرانِ مردابیم که از اعماق تاریکی‌ها، به جست‌و‌جوی نور آمده‌ایم. ما شاخه‌های تکیدۀ پاییزیم که به شوقِ رسیدنِ بهار، سرما را به جان خریده‌ایم. ما ایمان داریم به رسالتِ گلِ همیشه بهار، به طلوعِ پس از یلدا، به سپیدیِ پس از…

اسفند که می‌شود، لانه‌های زیر برف، بازگشت چلچله‌ها را انتظار می‌کشند. درست مثل ما که فارغ از هرچه عدد و ردیف بودجه، بی‌خیال هرچه خبر و تحلیل، به انتظار می‌نشینیم تا مگر این بهار، دیگر رویمان را زمین نیندازد و سازَش را با ما…

از شما که با ما در طول این دو سال همراه بودید، سپاسگزاریم و در این روز‌ها که نفس کشیدن هم به کاری پر‌مشقت می‌مانَد، آرزو می‌کنیم بتوانیم در سومین سال فعالیتمان هم از حمایت شما بهره ببریم. تلاش ما همواره بر این است که بهترینمان را برای…

یلدا شبی است که با خود پیام غلبهٔ همیشگی نور بر تاریکی را می آورد. اما برای فتح تاریکی چراغی لازم است. این چراغْ آگاهی است و به خواندن است که روشن می ماند. در میانه این تاریکی که دیارمان را در آغوش گرفته، چراغ دانش را روشن نگه می‌داریم…

بنویسیم تا بماند به یادگار که این شماره از نسل مانا را در شرایطی می‌خوانیم که جهان آزاد را در لوله تنگ قطره‌چکان‌ها ریخته‌اند و هنگام که شهر‌ها به خواب می‌روند، چند قطره‌ای را در گلوی خشک آنها که هنوز بیدارند می‌چکانند. در آستانه پاییز…

چند دهه است که در ایران هفته آغازین شهریور را به نام هفته دولت سند زده‌اند. خوش بود اگر دولت‌های اسبق و سابق و لاحق دغدغه‌ای برای ایفای مسؤولیتشان می‌داشتند تا ما هم می‌توانستیم یک شماره از نسل مانا را پیشکش آنها کنیم اما حالا که گویی…

اول اردیبهشت‌ماه جلالی است و موعد همدستی تقویم و طبیعت تا یادآوری کنند مارا که علیرغم این همه ناملایماتی که از بام تا شام می‌بینیم و می‌شنویم و می‌خوانیم، زندگی همچنان زیبایی و فریبندگی بسیار برای عرضه دارد. دل به دلِ طبیعت می‌دهیم و…

چه زود گذشت سالیانی دراز بر من و ما و چه زود خواهد گذشت سالیان دیگر. تقویم را یک صفحه به جلو ورق می‌زنیم و این بار با تحویل سال تازه، قرن نو را هم از او می‌ستانیم و چهاردهمین قرن هجری خورشیدی را به ید با‌کفایت بایگان تاریخ می‌سپاریم.…