تکنیک‌هایی برای توفیق در دوست‌یابی

امین عرب: آموزگار آموزش و پرورش استثنایی فارس

0

یافتن دوستان جدید می‌تواند دشوار و چالش‌بر‌انگیز باشد. برای افراد آسیب‌دیدۀ بینایی این چالش و دشواری به‌مراتب بیشتر است. خصوصاً زمانی که پای دوستی با افراد بینا به میان می‌آید. خوشبختانه اگر از تکنیک‌های مناسب در این زمینه استفاده کنید، می‌توانید دوستی‌هایی مطلوب و بادوام داشته باشید. در اینجا بعضی از این تکنیک‌ها را با هم مرور می‌کنیم.

 

ایجاد ارتباط با استفاده از علایق مشترک

  • از مکان‌های موردعلاقه‌تان دیدن کنید.

آیا طرف‌دار ورزش هستید؟ اگر چنین است با شخصی که می‌تواند اتفاقات را برای شما بازگو کند یا جایی که می‌توانید به گزارش رادیویی گوش دهید، به تماشای چند بازی در محل زندگیتان بروید. در آنجا با افرادی که در نزدیکی شما نشسته‌اند، سر صحبت را باز کنید. به‌احتمال زیاد آن‌ها علایق مشترکی با شما دارند که می‌تواند آغازی برای یک دوستی باشد. برای مثال می‌توانید نظر بغل‌دستی‌تان را درمورد فصل اخیر بازی یکی از بازیکنان جویا شوید یا اینکه آیا آخرین نظر داور دقیق بود؟ این گفت‌وگوی ساده ممکن است به یک دوستی طولانی‌مدت بینجامد.

  • به گروه موردعلاقه‌تان بپیوندید.

در محل زندگی‌تان به‌دنبال گروهی بگردید که بر موضوع موردعلاقه شما متمرکز باشد. این گروه می‌تواند یک حلقۀ کتاب‌خوانی، یک گروه سیاسی یا یک جلسه برای کسانی باشد که اعتقادات مذهبی مشابه شما دارند. ممکن است اینترنت بتواند در یافتن چنین گروهی به شما کمک کند.

  • در جریان مد روز باشید.

بررسی کنید چه چیز‌هایی بین هم‌سالان‌تان محبوب است. کاملاً واضح است که با داشتن علایق یکسان می‌توانید با دیگران ارتباط برقرار کنید. کشف کنید که هم‌سالان شما چه می‌پوشند، چه می‌شنوند یا چه تماشا می‌کنند و علایق مشترکی با آن‌ها بیابید. برای مثال اگر همۀ هم‌سالان شما یک خواننده را دنبال می‌کنند، بعضی از کار‌های او را دانلود کنید و هنگامی که در یک محیط اجتماعی هستید، از آن در شروع مکالمه استفاده کنید؛ مثلاً بگویید من موزیک شمارۀ چهار این آلبوم را خیلی دوست دارم. شما چطور؟

  • کنجکاو و برون‌گرا باشید.

هرچه دوستانه‌تر رفتار کنید، شانس بیشتری در دوست‌یابی دارید. در واقع، مردم دوست دارند دربارۀ خود و علایق‌شان صحبت کنند؛ بنابراین تنها کاری که باید انجام دهید این است که آن‌ها را به صحبت دعوت کنید. نسبت به افرادی که در محیط اطرافتان ملاقات می‌کنید کنجکاوی نشان دهید. اگر شنیدید کسی آهنگی را زمزمه می‌کند، از او نام خواننده را بپرسید. اگر بوی خوش عطری را از سوی کسی استشمام کردید، از او تمجید کنید و بپرسید این عطر خوشبو را از کجا خریده است.

دو خانم، سر یک میز و روبروی هم آبمیوه می‌نوشند و باهم صحبت می‌کنند.

غلبه بر موانع دوست‌یابی

  • درگیر گفت‌وگو شوید.

بخشی از دوست‌یابی انجام کار‌هایی است که شاید با آن‌ها احساس راحتی نکنید. صحبت‌کردن با غریبه‌ها یا پیوستن به یک گفت‌وگو جرئت می‌خواهد؛ اما راهی مؤثر برای آشنایی با افراد جدید و دوست‌یابی است؛ همچنین گامی است برای آشنایی با کسانی که ممکن است با شما دیدگاه‌های مشابهی داشته باشند. دفعۀ بعد که در یک مهمانی یا یک محیط گروهی بودید، به صحبت‌های اطرافیان گوش دهید. اگر در موضوعی که دیگران صحبت می‌کنند، دانش یا نظری دارید، حتماً وارد عمل شوید و صحبت کنید. برای مثال می‌توانید بگویید «قصد استراق سمع نداشتم؛ اما شنیدم شما در مورد آیفون جدید صحبت می‌کنید. من خودم آن را خریده‌ام و همۀ ویژگی‌های جدید را می‌پسندم.» ممکن است آنچه می‌گویید مورداستقبال قرار گیرد و این جرئت‌مندی شما باعث چند آشنایی جدید شود.

  • در دوست‌یابی خود را به افرادی خاص محدود نکنید.

گاهی بهترین دوستی‌ها آن‌هایی هستند که غیرمنتظره شکل می‌گیرند. اگر فقط با افراد با آسیب بینایی معاشرت دارید، سعی کنید با افراد بینا هم دوست شوید و بالعکس. داشتن ترکیبی از دوستان، ایدۀ خوبی است. شاید محدودنکردن خودتان به دوستان کنونی دقیقاً همان چیزی باشد که برای پیداکردن افراد جدید و معاشرت با آنان نیاز دارید.

ممکن است متوجه شوید که افراد بینا با شما محتاطانه برخورد می‌کنند؛ زیرا نمی‌خواهند شما را برنجانند یا نمی‌دانند چگونه با شما ارتباط برقرار کنند. به آن‌ها اطمینان دهید که همچنان می‌توانند از همان عباراتی که همیشه به‌کار می‌بردند استفاده کنند؛ مثل «ببین چی میگم»؛ همچنین به آن‌ها بگویید که می‌توانید به‌تنهایی رفت‌وآمد کنید؛ اما ممکن است گاهی به راهنمایی نیاز داشته باشید. وقتی این موانع را از سر راه بردارید، احتمالاً یک دوستی جدید را شروع خواهید کرد.

  • از شوخ‌طبعی برای کاهش احساسات نا‌خوشایند استفاده کنید.

شوخ‌طبعی کمک می‌کند که دیگران بفهمند شما معلولیت‌تان را چندان جدی نمی‌گیرید و آن را پذیرفته‌اید؛ همچنین می‌تواند باعث راحتی دیگران در تعامل با شما شود. وقتی دو نفر برای اولین بار با هم ملاقات می‌کنند، اغلب تا مدتی احساس نا‌خوشایندی دارند. اگر این احساس نا‌خوشایند مربوط به معلولیت شما است، سعی کنید با خنده و شوخی با موقعیت برخورد کنید. شوخ‌طبعی راهی فوق‌العاده برای از بین بردن هرگونه تنش یا ناراحتی است و به طرف مقابل نشان می‌دهد که شما چقدر با‌مزه‌اید.

برای مثال اگر در رفت‌وآمد به کمک نیاز دارید، می‌توانید به‌سادگی بپرسید: «میشه به من فرمون بدی؟» یا جمله‌ای مشابه که منظور شما را به‌شکلی بامزه برساند.

  • امنیت خود را در اولویت قرار دهید

ورود به یک قلمروی جدید دوستی به‌اندازۀ کافی هیجان‌انگیز و نگران‌کننده است؛ اما نباید امنیت خود را فقط برای داشتن یک همراه جدید به خطر بیندازید. این مورد به‌ویژه هنگام دوست‌یابی‌های آنلاین مهم‌تر است. هوشمندانه از خود محافظت کنید و اجازه ندهید کسی از شما سوءاستفاده کند.

برای مثال هرگز در اینترنت اطلاعات شخصی‌تان را در اختیار سایرین قرار ندهید. تا وقتی از طرف مقابل مطمئن نشده‌اید، اطلاعاتی نظیر آدرس و شماره تلفن را در اختیارش نگذارید و رابطه‌تان را صرفاً در همان بستر اینترنت نگه دارید. وقتی برای اولین بار با شخصی کاملاً غریبه در یک مکان عمومی ملاقات می‌کنید، فردی از نزدیکان‌تان را با خود ببرید یا از او بخواهید دورادور شما را زیرنظر داشته باشد. بدین ترتیب اگر مشکلی پیش بیاید، می‌توانید از او کمک بگیرید.

  • تا جایی که می‌توانید از تماس چشمی و زبان بدن استفاده کنید.

داشتن آسیب بینایی دلیل موجهی برای استفاده‌نکردن از زبان بدن و تماس چشمی نیست. ممکن است نتوانید تماس چشمی مستقیم داشته باشید؛ اما تا حد ممکن صورت‌تان را به طرف صدای فرد مقابل بگردانید. اگر در استفاده از زبان بدن مهارت کافی ندارید، از یک دوست نزدیک یا یکی از اعضای خانواده بخواهید که برخی از حرکات و زمان مناسب استفاده از آن‌ها را به شما آموزش دهد. مهارت شما در استفاده از زبان بدن باعث می‌شود طبیعی‌تر به نظر برسید و دیگران با شما احساس راحتی بیشتری خواهند داشت. در نتیجه، شانس شما در یافتن دوستان جدید بالاتر می‌رود.

ارتباط از طریق اینترنت

  • به یک گروه حمایتی آنلاین ویژۀ افراد با آسیب بینایی بپیوندید.

با عضویت در یک گروه حمایتی آنلاین، ویژۀ افراد با آسیب بینایی، به افراد جدیدی برای دوستی دسترسی پیدا می‌کنید. پیوستن به یک گروه حمایتی به شما امکان می‌دهد که نه‌تنها تجربیات‌تان را با کسانی که با چالش‌های مشابه دست‌وپنجه نرم می‌کنند به اشتراک بگذارید؛ بلکه می‌توانید دوستان جدیدی هم پیدا کنید. ممکن است به این نتیجه برسید که دوستی آنلاین به‌اندازۀ دوستی خارج از اینترنت می‌تواند هدفمند باشد.

از مددکار خود در خصوص گروه‌های حمایتی پرس‌و‌جو کنید. جست‌وجوی اینترنتی هم می‌تواند برای یافتن این گروه‌ها به شما کمک کند.

  • از فیس‌بوک و اینستاگرام استفاده کنید.

این شبکه‌های اجتماعی ابزار‌هایی را برای دسترسی‌پذیرشدن پلتفرم‌هایشان برای افراد با آسیب بینایی فراهم کرده‌اند. فیس‌بوک اکنون ابزاری به‌نامِ متن جایگزین خودکار دارد که تصاویر را برای افراد با آسیب بینایی توصیف می‌کند. این امکان به آن‌ها کمک می‌کند که بدانند هر تصویر حدوداً چگونه به‌نظر می‌رسد. این به ارتباط بهتر شما با دیگران کمک می‌کند. وقتی روی تصاویر پیمایش می‌کنید، صفحه‌خوان توضیحاتی را که این ابزار ارائه کرده، برای شما می‌خواند.

***

هرچه تعامل خود را با دیگران افزایش دهید و در این زمینه تجربه کسب کنید، می‌توانید تکنیک‌های بیشتری را شناسایی کنید و به کار ببرید؛ پس ترس را کنار بگذارید و دوستی‌های جدیدتان را بسازید.

منابع:

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

حاصل عبارت را در کادر بنویسید. *-- بارگیری کد امنیتی --