پیشخوان این ماه به معرفی عینک‌های هوشمند تازه‌وارد و یک برنامه جهت افزایش استقلال نابینایان اختصاص دارد. با ما همراه باشید.
خروج عینک‌های اکو ویژن از فاز پیش‌فروش: نسل تازه عینک‌های هوشمند ویژه نابینایان یک گام به عرضه نزدیک‌تر می‌شود.
در سال‌های اخیر اخبار بسیاری درباره فناوری‌های پوشیدنی هوشمند برای نابینایان و کم‌بینایان شنیده‌ایم. با وجود ورود انواع گجت‌ها و عینک‌های هوشمند از جمله عینک‌های «متا ری‌بن[1]» به بازار، جای محصولی که با توجه مستقیم به نیاز و بازخورد نابینایان ساخته شده باشد، خالی به نظر می‌رسید. شرکت «آگیگا ای‌آی[2]» با معرفی یک عینک هوشمند جدید به نام «اکو ویژن[3]» این مسیر را تغییر داده است. اکو ویژن نه‌تنها با مشارکت مستقیم کاربران نابینا توسعه‌یافته، بلکه از مشاوره و همراهی سازمان‌های معتبر نابینایان نظیر «ان اف بی[4]» و «ای سی بی[5]» و حتی شخصیت‌هایی چون «استیوی واندر[6]» بهره برده است و امکانات هوشمند را به شیوه مناسب برای استفاده روزمره نابینایان ارائه می‌کند.
ظاهر اکو ویژن شباهت زیادی به عینک‌های آفتابی روزمره دارد؛ سَبُک، متقارن و بدون ظاهری عجیب که موجب جلب‌توجه ناخواسته شود. در بخش جلوی فریم، دوربین ۱۳ مگاپیکسلی واید در حالت افقی قرار گرفته که میدان دیدی ۵۴ درصد وسیع‌تر از بسیاری از رقبای بازار فراهم می‌کند. نشانگر «ال‌ای‌دی» برای اعلام وضعیت ضبط و همچنین پورت «تایپ سی» جهت شارژ مستقیم یا اتصال به پاوربانک از دیگر ویژگی‌های ظاهری آن است.
آگیگا مجموعه‌ای از امکانات ویژه را در دل اکو‌ویژن جای‌داده است. با فشردن یک دکمه، عینک ویژگی‌های فرد مقابل از جمله قد، رنگ مو و پوست، حالت چهره، سن تقریبی و حتی جزئیات ظاهری لباس را بازگو می‌کند؛ امکانی که در سایر سرویس‌های هوش مصنوعی به دلایل مربوط به حریم شخصی غیرفعال است. کاربران همچنین می‌توانند چهره دوستان و اطرافیان خود را ذخیره کرده تا هنگام ملاقات دوباره، دستگاه به طور خودکار هویت فرد را اعلام کند. اکو ویژن می‌تواند اطلاعات مسیریابی را مرحله‌به‌مرحله اعلام کند و در رفت‌و‌آمد نیز همراه شما باشد. قابلیت دیگر این عینک هوشمند حالت «هوش زنده[7]» است که در آن، کاربر می‌تواند هنگام قدم‌زدن، توصیفی آنی از محیط اطراف، تابلوها، خروجی‌ها و حال‌وهوای کلی مکان دریافت کند. حالت ویژه کتاب‌خوانیِ موجود در اکو ویژن نیز، امکان مطالعه متون مالی، شخصی یا حتی رمان‌های چاپی به‌صورت روان را برای کاربر فراهم می‌کند.
اگرچه محصولاتی همچون «عینک انویژن[8]» یا «هورایزون[9]» پیش‌تر عرضه شده‌اند، اما اکو ویژن با ارائه امکانات هوشمند، خود را از این رقبا متمایز کرده است. علاوه بر این، انعطاف در کنترل و طراحی مناسب برای شرایط اجتماعی این عینک را به گزینه مناسبی برای استفاده روزمره تبدیل می‌کند. وجود قابلیت ارائه اطلاعات با فشردن دکمه‌ها و از طریق فرمان‌های صوتی به کاربر اجازه می‌دهد تا در محیط‌های مختلف به‌راحتی از عینک خود استفاده کند. در حال حاضر اکو ویژن به قیمت 600 دلار از سایت آگیگا قابل سفارش است که قیمتی بسیار پایین‌تر از همتایان مرسوم مانند نسخه پیشین «عینک انویژن» به شمار می‌آید.
گفتوگوی بی‌دردسر با هوش مصنوعی روی صورت شما: خالق برنامه «انویژن ای‌آی» نسل جدید عینک‌های خود را معرفی کرد.
شرکت «انویژن[10]» پس از تجربه موفق اپلیکیشن «انویژن ای‌آی[11]» و نسل نخست «عینک‌های انویژن[12]»، اکنون با همکاری برند «سولوز[13]»، نسل تازه‌ای از عینک‌های هوشمند ویژه نابینایان و کم‌بینایان را معرفی کرده است. به همین مناسبت، پادکست «آیز آن ساکسس[14]» جدید‌ترین اپیزود خود را به این محصول اختصاص داده است.
«الای سولوز» که بر مبنای دستیار مکالمه‌ای «الای» کار می‌کند، تلاش دارد خواندن متون، توصیف صحنه‌ها، مسیریابی و اجرای کارهای روزمره را در تجربه‌ای طبیعی ادغام کند. «آیز آن ساکسس» برای معرفی این عینک به سراغ «کارتیك کانان[15]»، هم‌بنیان‌گذار و مدیر ارشد فناوری «انویژن» رفته است. کانان درباره هدف از طراحی این عینک می‌گوید: «می‌خواستیم چیزی بسازیم که دقیقاً شبیه یک عینک عادی به نظر برسد و مردم با خیال راحت آن را هر روز بپوشند.»
این محصول در حقیقت یک عینک هوشمند تولید شده توسط شرکت «سولوز» است که هوش مصنوعی شرکت انویژن یعنی «الای» با آن یکپارچه شده. «الای سولوز» حدود ۴۲ گرم وزن دارد و با دو دوربین وضوح‌بالا عرضه می‌شود که نسبت به یک دوربین موجود در نسخه پیشین «عینک انویژن» یک بهبود به شمار می‌آید. این عینک در دو سبک عادی و اسپرت ارائه می‌شود و امکان تعویض لنز‌ها با لنز طبی یا دودی نیز وجود دارد. شارژ از طریق جداسازی دسته‌های عینک و اتصال تایپ سی انجام می‌شود و به گفته سازندگان، در ۲۰ تا ۳۰ دقیقه شارژ یک‌روزه دستگاه را تأمین می‌کند و در حالت آماده‌به‌کار، چندین روز دوام می‌آورد. بلندگوهای روگوشی «سولوز» با فناوری موسوم به «ویسپر [16]» صدایی نسبتاً بدون نشت تولید می‌کنند؛ به‌گونه‌ای که اطرافیان کمتر چیزی می‌شنوند و کاربر هم‌زمان می‌تواند صدای محیط را تشخیص دهد.
در مرکز این سیستم، دستیار مکالمه‌ای «الای» است که روی «آی‌او‌اس[17]»، «اندروید[18]» و وب در دسترس است. کار با «الای» بسیار آسان است و کافی است کاربر به‌جای جست‌وجوی منوها، سؤالش را بپرسد؛ مثلاً بگوید «این سند را برایم بخوان»، یا «آنچه رو‌به‌رویم است توصیف کن». کانان وعده پاسخ‌های بسیار سریع را به کاربران می‌دهد: «همه چیز در کمتر از ۵۰۰ میلی‌ثانیه پاسخ می‌گیرد؛ سرعتی نزدیک به گفتوگوی انسانی.» افزون بر این، عینک از نظر سیستم‌عامل مانند یک هدفون عادی شناخته می‌شود؛ بنابراین می‌توانید از آن برای گوش‌دادن به موسیقی، پاسخ‌دادن به تماس و حتی فعال‌کردن دستیار هوشمند تلفن همراه (سیری یا جمینای) استفاده کنید.
سؤالی که ممکن است با وجود هوش مصنوعی پر‌امکانات «الای» که همین حالا نیز برای عموم از طریق فروشگاه سیستم‌عامل‌های پشتیبانی شده قابل‌دریافت و استفاده است برای کاربران ایجاد شود، سرنوشت اپلیکیشن «انویژن ای‌آی» است. شرکت «انویژن» می‌گوید این اپلیکیشن کنار گذاشته نخواهد شد، اما تمرکز اصلی بر «الای» است؛ زیرا همان قابلیت‌ها را با کیفیتی بالاتر و تأخیر کمتر ارائه می‌کند.
«الای سولوز» با قیمت ۳۹۹ دلار عرضه می‌شود. رقمی که نه‌تنها نسبت به محصول پیشین شرکت «انویژن» کاهش چشمگیری داشته، بلکه از رقبایی چون «اکو ویژن» نیز ارزان‌تر است. این کاهش قیمت می‌تواند به دلیل عدم نیاز به طراحی سخت‌افزاری توسط شرکت باشد. البته باید هزینه‌های جانبی استفاده از عینک را نیز در نظر گرفت؛ مدل اشتراک پیشرفته «الای» با ۱۰ دلار در ماه امکاناتی مانند مکالمه نامحدود، حافظه، میان‌برهای اختصاصی و «ویدئوی زنده» را ارائه می‌کند؛ امکانی که صحنه را بی‌درنگ توصیف می‌کند و حتی مکان اشیای دیده‌شده قبلی مانند کلیدها را به‌خاطر می‌سپارد.
«لِوِل آپ»: پلی میان مدرسه و زندگی مستقل برای دانش‌آموزان نابینا
در ماه‌های گذشته تلاش کردیم اشاره‌ای به برنامه‌های موجود جهت ایجاد استقلال بیشتر برای نابینایان داشته باشیم. در پیشخوان این ماه نیز به سراغ یکی دیگر از این برنامه‌ها رفته‌ایم تا با ایده‌های موجود و پیاده‌سازی شده برای این مسئله در دنیا بیشتر آشنا شویم. «لِوِل آپ[19]» برنامه‌ای ملی از «سازمان انویژن آمریکا[20]» است که از سال ۲۰۰۶ با هدف مجهز کردن دانش‌آموزان نابینا و کم‌بینا به مهارت‌های تحصیلی و شغلی آغاز شد و امروز به مدلی جامع برای گذار از دبیرستان به دانشگاه و بازار کار بدل شده است. پادکست «بلایند ابیلیتیز[21]» در جدید‌ترین اپیزود، با «هانا کریستنسن[22]»، مدیر خدمات اجتماعی لِوِل آپ به گفت‌و‌گو درباره این برنامه پرداخته است.
«لِوِل آپ» ابتدا در کانزاس و با تمرکز بر آموزش فناوری‌های کمکی—از جمله کار با «جاز[23]» و میان‌بُرهای صفحه‌کلید—راه افتاد تا شکاف سرعت انجام تکالیف میان دانش‌آموزان نابینا و همسالان بینای آنان را کاهش دهد. با بلوغ فناوری و تغییر نیازها، «لِوِل آپ» از سال ۲۰۱۶ تمرکز خود را به آمادگی نیروی کار، مهارت‌های استقلال فردی و شایستگی‌های موردتأکید «قانون نوآوری و فرصت برای نیروی کار[24]» گسترش داد.
ویژگی متمایز «لِوِل آپ» طراحی عامدانه تجربه‌ای شبیه به زندگی دانشگاهی است. اقامت در خوابگاه دانشگاه محل برگزاری، رفت‌و‌آمد مستقل در محوطه و تمرین مهارت‌های زندگی جمعی بخشی از این برنامه هستند. این ساختار، علاوه بر رشد مهارت‌ها، افق‌های تحصیلی و شغلی را برای شرکت‌کنندگان روشن می‌کند و به آنان نشان می‌دهد دانشگاه گزینه‌ای دست‌یافتنی است.
چارچوب محتوایی برنامه بر اساس سه مرحله «ارتباط، درگیریِ فعال و اقدام[25]» شکل‌گرفته است. در مرحله «ارتباط»، دانش‌آموزان در کنار همسالانی با تجربیات مشابه قرار می‌گیرند. وجود این شبکه در کنار تسهیلگران و مربیان فارغ‌التحصیل دوره‌های پیشین، به جامعه‌سازی و افزایش اعتماد‌به‌نفس کمک می‌کند. در مرحله «درگیریِ فعال»، نابینایان همه چیز را، از فناوری و سرهم کردن سیستم‌های رایانه‌ای گیمینگ گرفته تا کار در آشپزخانه صنعتی و تمرین کار تیمی به‌صورت فراگیر تجربه می‌کنند. این رویکرد علاوه بر یادگیری مهارت، علایق واقعی شرکت‌کنندگان را آشکار می‌کند؛ حتی اگر نتیجه، شناخت مسیرهایی باشد که برای فرد مناسب نیست. در مرحله «اقدام»، دانش‌آموزان به متخصصان حوزه‌های موردعلاقه متصل می‌شوند تا درباره کارآموزی، مسیرهای آموزشی و فرصت‌های شغلی اطلاعات بیشتری کسب کنند و گام بعدی را آگاهانه بردارند.
«لِوِل آپ» هر سال طی یک هفته فشرده در اواخر ژوئن برگزار می‌شود. این برنامه با «صبحانه گذار» که مجموعه نشست‌هایی با مشاوران و کارگاه‌هایی برای مدیریت مسیر مالی است آغاز می‌گردد. در ادامه، شرکت‌کنندگان از میان برنامه‌های ارائه شده دو کارگاه صبح و عصر را برای کل هفته برمی‌گزینند. برای اوقات فراغت نیز مجموعه‌ای از فعالیت‌های دسترس‌پذیر مانند دوره‌های بازی رومیزی «سیاه‌چاله‌ها و اژدهایان[26]» در نظر گرفته‌شده است.
یکی دیگر از وجوه تمایز «لِوِل آپ» با سایر طرح‌های مشابه، انعطاف‌پذیری محتوایی است. افزون بر محورهای پرتقاضای مهندسی، امسال دوره «کاوش در حرفه‌های سلامت» افزوده شد تا نابینایان بتوانند طیف جدیدی از مسیرها – از گفتاردرمانی و کاردرمانی تا شنوایی‌شناسی – را به‌صورت ملموس بررسی و در صورت علاقه دنبال کنند. حضور فارغ‌التحصیلان موفق نابینا به‌عنوان الگو مانند داروسازی که در حال اتمام رزیدنتی است، یک دکتر کایروپراکتیک و حتی یک کارشناس شنوایی‌شناسی که در «اف‌بی‌آی[27]» مشغول است، نمایی واقعی از آنچه برای نابینایان قابل‌انجام است را به تصویر می‌کشد.
«لِوِل آپ» اکنون به یک برنامه ملی تبدیل شده که با همکاری نهادهای ایالتی و شبکه توان‌بخشی حرفه‌ای، پذیرای دانش‌آموزان از سراسر ایالات متحده شده و به سبب طول یک‌هفته‌ای و فشردگی طراحی، برای خانواده‌هایی که تجربه سفرهای طولانی شبانه‌روزی ندارند نیز مناسب به نظر می‌رسد.
[1] Meta ray-ban
[2][2] Agiga AI
[3] EchoVision
[4] NFB: national federation of the blind
[5] ACB: American Council of the Blind
[6] Stevie Wonder
[7] Live AI
[8] Envision glasses
[9] Horizon by AIRA
[10] Envision ai | www.letsenvision.com
[11] Envision AI
[12] Envision glasses
[13] Solos
[14] Eyes on success
[15] Karthik Kannan
[16] whisper
[17] IOS
[18] Android
[19] Level Up
[20] Envision US |www.envisionus.com
[21] Blind abilities
[22] Hannah Cristensen
[23] Jaws: job access with speech
[24] WIOA (workforce innovation and opportunity act)
[25] Connect, Engage, Act
[26] Dungeons and dragons (d&d)
[27] fbi
